فاطمیه قصه‎گوى رنج‎هاست
بهترین تفسیرسوز مرتضى است

فاطمیه شعر داغ لاله است
قصه زهراى هجده ساله است

فاطمیه آتش‎افروز دل است
احتجاجش یك كتاب كامل است

فاطمیه سینه‎چاك دردهاست
شاهد نامردى نامردهاست

فاطمیه سوز دل را ساز كرد
دفتر داغ على را باز كرد

فاطمیه ماه گل افشردن است
فتح باب تازیانه خوردن است

فاطمیه قفل غم را شد كلید
چون كه دارد هم شهیده، هم شهید

عاشقانه‌ها

با تو عاشقانه خواهم‌زيست که اگر روزي خورشيد عمرم غروب کرد به سراغم بيايي و يک قطره اشک برايم هديه بياوري، افسوس وقتي بيايي و پنجرة دلم را بشويي، نمي‌توانم بر دستان پر از محبتت بوسه زنم و بر هر قدمت سجده کنم.

آن‌گاه که از من فقط يک اسم باقي مي‌ماند به ديدار من بيا، که با هر نفست تا دميدن آن صبح مسيحايي، دوباره زيستن را تجربه کنم.
هر غروب که آمدي يک قطره عشق بياور تا عطش انتظارم فروکش کند.
تو را نديده‌ام؛ اما ... 
اماما ...
تو را نديده‌ام؛ اما عشق تو در ژرفاي وجودم ريشه کرده است و ساقة پيچک هستي‌ام از همان‌کودکي به پاي درخت تنومند مهر تو پيچيده است.
از هم‌‌اکنون سوگند مي‌خورم تا ياد تو را در دل، چون آبشاري براي آبياري گل‌هاي ايران‌زمين حفظ کنم. و نخواهم گذاشت چشمة زلال انقلاب با غبارهاي سياه استکبار، گل‌آلود شود.
حميده زهراب

 

اين ره است و ديگر دوم ره نيست
اين درست و ديگر دوم در نيست
اگر گفتند: به اذن کي آمدي؟ بگو شنيدم
بر ضيافتخانه فيض نوالت منع نيست
در گشاده است و صلا در داده خوان انداخته
اگر گفتند تا بحال کجا بودي؟ بگو راه گم کرده بودم
اگر گفتند چي آوردي؟ بگو: اولا: دل شکسته که از شما نقل است:
در کوي ما شکسته دلي مي خرند و بس
بازار خود فروشي از آن سوي ديگر است
و ثانيا:
جز نداري نبود مايه دارائي من
طمع بخششم از درگه سلطان من است
و ثالثا: الهي آفريدي رايگان، روزي دادي رايگان، بيامرز رايگان، تو خدايي نه بازرگان.
اگر گفتند برونش کنيد بگو:
نمي روم ز ديار شما به کشور ديگر
برون کنيد از اين در در آيم از در ديگر
اگر گفتند اين جرئت را از که آموختي بگو از حلم شما.
اگر گفتند قابليت استفاضه نداري بگو قابليت را هم شما افاضه مي فرماييد.
باز اگر از تو اعراض نمودند بگو:
به و الله و به بالله و به تالله
بحق آيه نصر من الله
که مو از دامنت دست بر نديرم
اگر کشته شوم الحکم لله
اگر گفتند: مذنبي بگو: شنيدم شما غفاريد. ثانيا: ملک نيستم. آدم زاده ام. ثالثا:
نا کرده گنه در اين جهان کيست بگو
آن کس که گنه نکرده و زيست بگو
من بد کنم و تو بد مکافات کني
پس فرق ميان من و تو چيست بگو
اگر گفتند: اينحرفها را از کجا ياد گرفتي بگو:
بلبل از فيض گل آموخت سخن ور نه نبود
اينهمه قول و غزل تعبيه در منقارش
اگر گفتند: چه مي خواهي بگو:
جز تو مارا هواي ديگر نيست
جز لقاي تو هيچ در سر نيست

منابع مقاله:
هزار و يک نکته، حسن زاده آملي، حسن؛

هشت سپاس از خداوند در دعای ابوحمزه

سپاس خدایی را سزاست که با من بردباری می‌کند انگار که من هیچ گناهی نکرده‌ام. به گونه ای در من می نگرد انگار که هیچ خطایی از من سر نزده است. با من طوری رفتار می‌کند انگار که هیچ لغزشی نداشته‌ام.
مشرق-  ابوحمزه ثمالی دعایی را از امام سجاد علیه السلام نقل کرده که امام زین العابدین علیه السلام هر شب ماه رمضان آن را تلاوت می‌فرموده اند:
سپاس خدایی را سزاست که تا صدایش می‌کنم پاسخم میگوید اگرچه وقتی او مرا صدا می‌کند،من کاهلی می‌کنم
سپاس خدایی را سزاست که هرچه ازاو می‌طلبم عطا می‌کند اگرچه وقتی او درخواستی می‌کند من بخل می‌ورزم
سپاس خدایی را سزاست که هروقت بخواهم می توانم صدایش کنم و هرگاه در پی خلوتی با او باشم بی هیچ واسطه ای می توانم داشته باشم و او همیشه برآورنده خواسته های من است
سپاس خدایی را سزاست که غیر از اورا نمی خوانم و اگر بخوانم هم پاسخی نمی شنوم
سپاس خدایی را سزاست که به غیر از او دل نمی بندم و اگر ببندم هم دلم را می شکند و پشتم را خالی می کند
سپاس خدایی را سزاست که به او تکیه می کنم و او گرامی ام می دارد و دست نوازش بر سرم می کشد و به مردم تکیه نمی کنم که اگر کنم خوارم می کنند و تنهایم می گذارند
سپاس خدایی را سزاست که از من بی نیاز است اما با من دوستی می کند و به من محبت می ورزد
سپاس خدایی را سزاست که با من بردباری میک ند انگار که من هیچ گناهی نکرده ام
به گونه ای در من می نگرد انگار که هیچ خطایی از من سر نزده است
با من طوری رفتار می کند انگار که هیچ لغزشی نداشته ام.
این خدا! این خدای من است...!
به راستی ستایش برانگیز است
به حقیقت دوست داشتنی است
و به واقع سجده کردنی

متن حدیث: 
اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَدْعوُهُ فَيجيبُني وَ اِنْ كُنْتُ بَطيـئاً حينَ يدْعوُني؛ وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَسْئَلُهُ فَيعْطيني وَاِنْ كُنْتُ بَخيلاً حينَ يسْتَقْرِضُني؛
وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي اُناديهِ كُلَّما شِئْتُ لِحاجَتي وَاَخْلوُ بِهِ حَيثُ شِئْتُ؛لِسِرِّي بِغَيرِ شَفيـع فَيقْضي لي حاجَتي اَلْحَمْدُللهِِ الَّذي لا اَدْعُو غَيرَهُ؛وَلَوْ دَعَوْتُ غَيرَهُ لَمْ يسْتَجِبْ لي دُعآئي وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي لا اَرْجُو؛غَيرَهُ وَلَوْ رَجَوْتُ غَيرَهُ لاََخْلَفَ رَجآئي وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي وَكَلَني؛اِلَيهِ فَاَكْرَمَني وَلَمْ يكِلْني اِلَي النّاسِ فَيهينُوني وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي؛تَحَبَّبَ اِلَي وَهُوَ غَنِي عَنّي وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي يحْلُمُ عَنّي حَتّي كَاَ نّي لا ذَنْبَ لي فَرَبّي اَحْمَدُ شَيء عِنْدي وَاَحَقُّ بِحَمْدي

منبع : مشرق

 

حداقل مثل شهدا گناه کنیم !

 

 

 

صدای انفجار آمد و سنگر رفت هوا. هر چه صدایش زدیم جواب نداد. رفتیم جلو، سرش پر از ترکش شده بود و به زیبایی عروج کرده بود. جیب هایش را خالی کردیم. داخل جیبش کاغذ جالبی پیدا کردیم. نوشته بود:

گناهان هفته
شنبه: احساس غرور از گل زدن به طرف مقابل.
یک شنبه: زود تمام کردن نماز شب.
دوشنبه: فراموش کردن سجده شکر.
سه شنبه: شب بدون وضو خوابیدن.
چهار شنبه: در جمع با صدای بلند خندیدن.
پنج شنبه: پیش دستی کردن فرمانده در سلام.
جمعه: تمام نکردن صلوات های مخصوص جمعه.
* اسمش حسینی بود تازه رفته بود دبیرستان

امام کاظم علیه السلام فرموده است: «از ما نیست کسی که هر روز حساب خود را نکند، پس اگر کار نیکی کرده است از خدا زیادی آن را خواهد، و اگر گناه و کار بدی کرده در آن گناه از خدا آمرزش خواهد و توبه نماید.» (الکافی،ج۲،ص۴۵۳)

از اموری که امام خمینی(ره) در چهل حدیث بسیار به آن تاکید نموده است: «مشارطه، مراقبه و محاسبه» است.

مشارطه: اول هر روز با خود شرط کنیم که آن روز را گناه نکنیم.
مراقبه: در طول روز بر این شرطی که نموده ایم مراقبت کنیم تا از آن تخلف ننمائیم.
محاسبه: در پایان روز و انتهای شب محاسبه نمائیم که چقدر بر شرط خود پایبند بوده ایم.
بخش سوم که محاسبه است در این میان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و شیطان همیشه تلاش می کند تا ما بر انجام این مهم موفق نباشیم. (امتحان کنید متوجه می شوید که فراموشی در این بخش بسیار است.)

 

توصیه رهبر انقلاب به مهدی میرداماد

خبرنگار:شما چند سالی هست که توفیق روضه‌خوانی در محضر مقام معظم رهبری را پیدا کرده‌اید، از مجالس آقا برایمان بگویید!

آقای میرداماد:خب احساس بنده قابل وصف نیست، چون در محضر نائب امام زمان(عج) بودن و خواندن بسیار سنگین و البته دلنشین است، ولی هر کدام از جلساتی که ما داشته‌ایم، فضای خاص خودش را داشته است.

عمده تذکرات آقا در این مجالس از یادم نمی‌رود

شب تاسوعای سال  ۸۴ رفتم خدمت ایشان، آقا می‌دانستند که من از قم می‌آیم، پرسیدند:

«جلسه قم شما تعطیل است؟»

گفتم: «خیر سریع بر می‌گردم».

فرمودند: «سریع برگردید، من هم راضی نیستم، شما این همه راه را می‌آیید»

گفتم: «آقا ما با سر می‌آییم خدمت شما»

و حضرت آقا پاسخ حکیمانه‌ای دادند:

«سعی کنید آن جبهه و خاکریزی را که در قم دست گرفته‌اید،حفظ کنید، هر کدام از شما یک فرمانده جبهه فرهنگی اهل بیت هستید»

وقتی برگشتیم و با آقای سلحشور صحبت شد، گفتیم همین که ایشان تاکید کردند که این جبهه را ترک نکنید، پس به ما فهماندند که

ما سربازیم و به مقام سربازی رسیده‌ایم، پس شرایط خیلی متفاوت است، از آن سال به بعد با بصیرت بیشتری مجلس‌داری می‌کنیم.

 به بهانه سالروز شهادت عماد مغنیه؛

 

بزرگ ترین انقلاب جهان

۲۲بهمن، سالروز تجدید بیعت مردم با رهبرشان روزی که لنز دوربین ها ناتوان ماند از به تصویر کشیدن عشق مردم به انقلابشان آمده بودند با وجود مشکلات اقتصادی؛ آمده بودند با دلخوریشان از برخی مسئولین به خاطر ایجاد تنش بین یکدیگر؛ آمده بودند با وجود هجمه های سیاسی علیه کشورشان؛ آمده بودند با وجود تبلیغات سوء علیه کشورشان؛ آمده بودند با هر نوع عقیده سیاسی؛ آمده بودند با هر نوع حجاب و پوششی؛ آمده بودند با پای پیاده؛ آمده بودند به عشق رهبرشان... این است غیرت ایران و ایرانی یاعلی...

 سخنی با دستگاه محترم قضا:

 

بگذار بچه‌ها شب بروند حمید را بیاورند.هنوز دیر نشده

اصرار کردم«بگذار بچه‌ها شب بروند حمید را بیاورند.هنوز دیر نشده.» سر تکان داد و گفت نه . گفت:«این قدر اصرار نکن احمد،یا همه با هم یا هیچ کس» .

شهید احمد کاظمی واقعه شهادت شهید حمید باکری را این گونه نقل می‌کند: «دیگر نه نیرویی می‌توانست برسد،نه آتش مقابله داشتیم،نه راهی برای رسیدن مهمات به خط . تصمیم گرفتم بمانم. احساس می‌کردم راه برگشتی هم نیست که خمپاره شصتی آمد خورد کنارمان و دیدم حمید افتاد و دیدم ترکش آمد خورد به گلویش و دیدم خون از سرش جوشید روی خاک دیدم خون راه باز کرد و آمد جلو دیدم دارم صدایش می‌زنم حمید و دیدم خودم هم ترکش خورده ام و دیدم بی سیم چی ام آمد خون دستم را دید و اصرار کرد بروم عقب.» مهدی (مهدی باکری) حواسش رفت به بچه‌های سنگر و من دور از چشم او به کسی گفتم:«برو جنازه حمید را بردار و بیاور.»مهدی گفت:«لازم نیست،بگذار بماند.»فکر کردم نشنیده یا نمی‌داند و یک حدس دیگر زده. گفتم«من داشتم یک دستور دیگر به…» گفت:«من می‌دانم حمید شهید شده.» گفتم:«پس بگذار بروند بیاورند.» گفت:«نمی‌خواهد.» گفتم:«چی را نمی‌خواهد؟الآن وقتش است.شاید بعد نشود.» گفت:«می‌گویم نمی‌خواهد.» گفتم:«ولی من می‌گویم بروند بیاورندش.» گفت:«وقتی می‌گویم نمی‌خواهد،یعنی نمی‌خواهد.» گفتم:«چرا؟» گفت:« هروقت جنازه بقیّه را رفتیم آوردیم،جنازه حمید را هم می‌آوریم .» اصرار کردم«بگذار بچه‌ها شب بروند حمید را بیاورند.هنوز دیر نشده.» سر تکان داد و گفت نه.گفت:« این قدر اصرار نکن احمد،یا همه با هم یا هیچ کس ».

 

 

نکات علوی از آیت الله العظمی بهجت

بسم الله الرحمن الرحیم

 

به سخن على (عليه ‏السّلام) عمل نكرديم

آیت الله العظمی بهجت علّت این را که بسیاری از مردم منحرف شده و مثلا به کمونیسم میگروند، در این میدانند که ما به فرمایش امیر المؤمنین علیه السلام عمل نکردیم. مانند دستور به پارسايى و مجاهدت و پاكدامنى و درستى؛ و همچنین برابر بودن پیشوایان با تهیدستان.

آیت الله العظمی بهجت گفتهاند: (1)

«اميرالمؤمنين ـ عليه ‏السّلام ـ فرمود: «أَلا وَ إِنَّ لِكُلِّ مَأْمُومٍ إماما، يَقْتَدِى بِهِ وَ يَسْتَغيى‏ءُ بِنُورِ عِلْمِهِ، أَلاوَ إِنَّ إِمامَكُمْ قَدِ اكْتَفى مِنْ دُنْياهُ بِطِمْرَيْهِ، وَ مِنْ طَعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ... فَوَ اللّه‏ِ، ماكَنَزْتُ مِنْ دُنْياكُمْ تِبْرا، وَلا ادَّخَرْتُ مِنْ غَنائِمِها وَفْرا، وَ لاأَعْدَدْتُ لِبالى ثَوْبى طِمْرا...» (2) [بدان، كه هر كس را امامى است كه بدو اقتدا مى كند و از نور دانش او فروغ مى گيرد. اينك امام شما از همه دنيايش به پيرهنى و ازارى و از همه طعامهايش به دو قرص نان اكتفا كرده است. البته شما را ياراى آن نيست كه چنين كنيد، ولى مرا به پارسايى و مجاهدت و پاكدامنى و درستى خويش يارى دهيد. به خدا سوگند، از دنياى شما پاره زرى نياندوختهام و از همه غنايم آن مالى ذخيره نكردهام. و به جاى اين جامه، كه اينك كهنه شده است، جامهاى ديگر آماده نساختهام...]

و نيز فرمود: «إِنَّ اللّه‏َ تَعالى فَرَضَ عَلى أَئِمَّةِ العَدْلِ [الْحَقِّ] أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النّاسِ، كَيْلا يَتَبَيَّغَ بِالْفَقيرِ فَقْرُهُ».(3)خداوند بر پيشوايان حق و عدل فرض کرده است که خود را با تهيدستان برابر نهند تا فقر، آنان را به نگراني و پريشاني نکشاند.

ولى ما به سخن آن حضرت عمل نكرديم تا اين كه سبب شد مردم فوج فوج كمونيسم شدند!»

 

 

غفلتم...بیدار شو...

 

سخنان برگزيده

* امام رضاعليه السلام: زيارَةُ قَبرِ أبي مِثلُ زِيارَةِ قَبِر الحُسَينِ؛

زيارت قبر پدرم، موسى بن جعفرعليه السلام، مانند زيارت قبر حسين‏عليه السلام است. 
* روايت شده است: أنّهُ (الكاظِم َ‏عليه السلام) كانَ يَبِكي مِن خَشيَةِ اللَّهِ حَتّى‏ تَخضَلَّ لِحيَتُهُ بِالدُّمُوعِ؛
امام كاظم همواره از بيم خدا مى‏گريست، چندان كه محاسنش از اشك تر مى‏شد.

 * امام كاظم ‏عليه السلام: ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ: نَكثُ الصَّفَقَةِ و تَركُ السُّنَّةِ و فِراقُ الجَماعَةِ؛

سه چيز تباهى مى‏آورد: پيمان شكنى، رها كردن سنّت و جدا شدن از جماعت.

* امام كاظم ‏عليه السلام: عَونُكَ لِلضَّعيفِ أفضَلُ الصَّدَقَةِ؛

 كمك كردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.

 * امام كاظم‏ عليه السلام: لَو كانَ فِيكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا؛

 اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن كامل) در ميان شما بود، قائم ما قيام مى‏كرد.

* امام كاظم‏ عليه السلام: لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحاسِب نَفسَهُ في كُلِّ يَومٍ؛

 كسى كه هر روز خود را ارزيابى نكند، از ما نيست.

 * امام كاظم ‏عليه السلام: ما مِن شَى‏ءٍ تَراهُ عَيناكَ إلّا و فيهِ مَوعِظَةٌ؛

 در هر چيزى كه چشمانت مى‏بيند، موعظه‏اى است.

* امام كاظم ‏عليه السلام: مَن كَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ كَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ يَومِ القِيامَة؛

هر كس خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب خود را در روز قيامت از او باز مى‏دارد.

 * امام كاظم ‏عليه السلام: إذا كانَ ثَلاثَةٌ في بَيتٍ فَلا يَتَناجى‏ إثنانِ دونَ صاحِبِهِما فَإنَّ ذلِكَ مِمّايَغُمُّهُ؛

هر گاه سه نفر در خانه ‏اى بودند، دو نفرشان با هم نجوا نكنند؛ زيرا نجوا كردن، نفر سوم را ناراحت مى‏كند.

* امام كاظم‏ عليه السلام: إيّاكَ أن تَمنَعَ في طاعَةِ اللَّهِ فَتُنفِقُ مِثلَيهِ في مَعصِيَةِ اللَّهِ؛

مبادا از خرج كردن در راه طاعت خدا خوددارى كنى، و آن‏گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج كنى.

* امام كاظم ‏عليه السلام: لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَينَكَ و بَينَ أخيكَ وَأبْقِ مِنها فَإنَّ ذَهابَها ذَهابُ الحَياءِ؛

مبادا حريم ميان خود و برادرت را (يكسره) از ميان ببرى؛ چيزى از آن باقى بگذار؛ زيرا از ميان رفتن آن، از ميان رفتن شرم و حيا است.

* امام كاظم ‏عليه السلام: أبلِغ خَيراً و قُل خَيراً ولا تَكُن أمُّعَةً؛
خير برسان و سخن نيك بگو و سست رأى و فرمان‏برِ هر كس مباش.

 

دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد



در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد



چشمم به ضریح شه والا گوهر افتاد



این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد



با آل علی هر که در افتاد ور افتاد



کشتن این ملعون (شاهین نجفی) توسط کدام بچه شیعه ی با غیرت در دنیا انجام می شود ؟

 

از امام هادی(ع) بشنوید/ مسخره کردن، تفریح چه کسانی است؟
پنج حدیث از امام هادی (ع) برگزیده از منابع حدیثی

1- اعتبار مردم در دنیا به مال آن هاست و در آخرت به اعمال آنها.

2- فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند .

3- نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند .

4- مسخره کردن تفریح آدم های بی خرد و کار جاهلان است.

5- اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت . 

این وبلاگ درمورد اجاز قران بحث می کند .ازدستش ندید.

http://ejazehghoran.blogfa.com/

اب صدقه برای امام زمان(عج) از زبان سید‌بن طاووس یکى از اعمالى که سیدبن طاووس به آن اهمیت مى‏داد، صدقه براى حفظ وجود مقدس امام زمان(عج) بوده است، چنانچه به فرزند خود سفارش می‌کند: ابتدا براى آن حضرت صدقه ده، قبل از اینکه براى خود و عزیزانت صدقه بدهى.

وَصَدْرى‏ نوُرَ الأیمانِ، سینه‏ام را با نور ایمان پر کنی، یک نفر رو می بینی که سی، چهل یا هفتاد سال بندگی خدا رو کرده ولی یک دفعه سقوط می کنه و این سقوط طوری هست که هر چقدر هم بهش بگی فکر میکنه راه خودش درسته و قبول نمی کنه. اینهایی که الان دارند به عنوان خط انحرافی و فتنه و یا خطوط دیگر جلو می روند به خیالشون دارند راه درست رو طی میکنند.

ولی اگر بخواهیم درست ببینیم کسانی شرح صدر دارند که نور ایمان در وجودشون هست و این شرح صدر را موسی ابن عمران علیه السلام از خدا خواست و این نور به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بر می گرده و اگر کسی به واسطه نبی مکرم اسلام این نور رو پیدا نکنه اوضاعش خیلی به هم ریخته است. و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله هم می فرماید: حسین منی و انا من حسین، تا تو یادت باشه از حسین سلام الله علیه صد در صد باید به پیغمبر عزیزمون برسی. لذا هیچ ذکری بالاتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست. و بدانید که این ذکر مقدس و اعظم رو هر جا هستید و حتی اگر گوینده یا واعظ ناراحت هم میشه باید با صدای بلند بفرستید.

حالا از یک طرف دیگر به مسئله نگاه کنیم. قلب چه چیزی دارد؟ نور یقین، شرح صدر چه چیزی دارد؟ نور ایمان، حالا میگی: وَفِكْرى‏ نوُرَ النِّیَّاتِ، و پر کن اندیشه‏ام را با نور نیات، این برای اینه که بفمی کسی فکرش یا نیتش درست هست یا نه. الان شما ببینید در بین این کسانی که برای مجلس ثبت نام می کنند چه کسانی نیتشون خدائیه. اونهایی که در دوره های قبل بودند به جر اونهایی که امتحانشون رو پس دادند، خیلی هاشون زیر صفر بودند و قیامت سخت و قبر سختی دارند مگر اینکه مردم ازشون بگذرند. ببینید چه کسانی تفکرشون اسلامی است و حقیقتشون با اهل بیت است. اگر فکر و نور نیاتشون رو نبینی در انتخاب دچار اشتباه میشی. حالا اگر به کسی اطمینان داری باهاش مشورت کن. چون اصل شرکت در این انتخابات است. حج شرط است و می تونی دسته جمعی هم بری ولی اعمال فردیه و مختص خود فرد میشه. اونجایی که کسی به فریادت نمی رسه. مواظب باش.

خلاصه باید نیاتمون رو درست کنیم. هر کاری که می کنی باید ببینی فکرت داره کجا کار میکنه. کاسبی می کنی؟ فکرت کجاست. الان همه چیز داره گران میشه، این شعارها رو هم رها کنید، سودهای طلا و سکه و ارز رو هم نزدیکان خودشون دارند می خورند و همه اینها یک روزی رو میشه مثل بقیه آل سعود، آل مروان و آل هاشمی و بقیه آل ها.

حالا داری این دعا رو برای امام رمانت می خونی. اصلا قبولش داری یا نه؟ نیتمون چیه؟

خدا به حق حضرت زهرا سلام الله علیها یک گوش شنوا به ما عطا کنه و عمل خالص به اعضاء و جوارحمون بده.

 

اشعار روضه مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها:

ای محبان آیت الزهرا منم *** حضرت ریحانة الزهرا منم

نور قرآن هستم و بنت الحسین *** زینت الزینب نجات عالمین

من کی ام؟ مهتاب شبهای دمشق *** نازدانه دختر سلطان عشق

من کی ام؟ آموزگار رهبران *** دستگیر جمله پیغمبران

حب من حب تمام عترت است *** رتبه ام بی شک قریب العصمت است

روز محشر با مقام عصمتم *** من شفاعت می کنم از امتم

حوض کوثر اشک چشمان من است *** چشمه آب صفا جان من است

طور سینای تجلی طور من *** مهر افشان گلشن است از روی من

طور موسی کنج ویران من است *** چشم صدها خضر حیران من است

من نسیم آه را طوفانی ام *** روی دامان ماه را مهمانی ام

در بَرَم شد ماه میهمان نیمه شب *** دامنم شد محو قرآن نیمه شب

ماهِ خود را پیش چشمِ زینبش *** می گرفتم بوسه از لعل لبش

زخم پیشانی که دیده مثل من *** بوسه از قرآن که چیده مثل من

دیده ام من کعبه مقصود را *** حاجیم هر نیمه شب معبود را

دست من شد شانه موی پدر *** مرحم زخم دو ابروی پدر

در قنوت نیمه شب من عاقبت *** هست رگهای بریده شاهدم

تا سحر آن شب که همدم داشتم *** گفتگو با ذبح اعظم داشتم

دستهایم را نشان دادم به او *** زخم پایم را نشان دادم به او

در مناجات من و ذبح عظیم *** همنشین شد ذبح اعظم با یتیم

گفتم ای بابا مسلمانت منم *** جامع تفسیر قرآنت منم

گر چه دستم بسته در زنجیر شد *** گر چه هر جا دخترت تحقیر شد

گرچه قرآن خوانده ای بابای من *** گو تفسیرش همین غمهای من

گرچه بر گل صبغه نیلی زدند *** با وجودی که مرا سیلی زدند

لشگر ابلیس شد رسوای من *** کاخ استکبار زیر پای من

ای محبان راه با من طی کنید *** پس طواف راس روی نی کنید

من هجوم نیزه ها را دیده ام *** ضرب شوم نیزه ها را دیده ام

با وجودی که سه ساله دخترم *** هست جای کعب نی روی تنم

تا کنون زهرای کوچک دیده ای *** خطبه قَرّای کودک دیده ای

تازیانه آشنا با جسم من *** یادتان باشد به محشر اسم من

تا رقیه نام زیبای من است *** نام من همراه بابای من است

چون گشودم سفره احساس را *** حفظ کرده پرچم عباس را

نمود غیرت در كربلا

یکی از خصلت‌های پسندیده، «غیرت» است. در لغت، غیرت به معنای آن است که سرشت و طبیعت انسان از مشارکت غیر در امر مورد علاقه‌اش نفرت داشته باشد. (1)

در اصطلاح، آن است که کسی نسبت به ناموس خود و همسر یا فرد مورد علاقه‌اش به حدی اهتمام ورزد که به دیگری اجازه تعرض به حریم خویش ندهد. انسان غیور، نمی‌تواند تحمل کند که دیگران با نگاه‌های ناپاک یا انگیزه‌های فاسد، به همسر و بستگان او نزدیک شوند و قصد سوء داشته باشند. غیرت ورزیدن، خُلقی ارزشمند و پسندیده است. «غیرت دینی» نیز سبب می‌شود که انسان از هر نوع سوء قصد و هجوم مخالفان به دین و ارزش‌های مقدس و معتقدات دینی بر آشوبد و عکس‌العمل نشان دهد و در دفع تعرض بکوشد.

پیامبر اکرم صلی ‌الله علیه و آله فرموده است: غیرت از ایمان است؛ «اَلغیرَةُ مِنَ الایمان.»(‌2)

غیرت، نشانه ارزشمندی شخصیت یک انسان محسوب می‌شود. حضرت علی علیه‌السلام فرموده است: «ارزش انسان به قدر همت اوست، صدق او به اندازه جوانمردی اوست، شجاعتش به اندازه پاکدامنی اوست و عفت او به قدر غیرت اوست: «... و عفته علی قدر غیرته.» (3)

و خداوند نیز بندگان غیرتمند خویش را دوست می‌دارد: «انَّ اللهَ یُحبُّ مِن عِبادِهِ الغَیُور.» (4)

بنی‌هاشم، غیرتمندان روزگار خویش بودند و برای عترت پیامبر حرمتی فوق‌العاده قائل بودند. جوانان بنی‌هاشم نیز پیوسته اهل‌بیت ‌امام حسین ‌علیهم‌السلام را در طول سفر به کربلا، محافظت می‌کردند. شب‌ها نیز با حراست این جوانان، به ویژه قمر بنی‌هاشم، زنان حرم آسوده و بی‌هراس می‌خفتند. حسین بن علی علیهما‌السلام در رجز حماسی خویش در روز عاشورا از جمله بر حمایت از ذریه پیامبر و خانواده پدرش تاکید می‌فرمود: «اَحمی عِیالاتِ اَبی، اَمضی عَلی دینِ النَّبی.» (5)

آن حضرت، روز عاشورا خانواده و دختران و خواهر خود را توصیه کرد که پس از شهادتش، گریبان ندرند و چهره مخراشند و آه و زاری و واویلا سر ندهند و پیش دشمنان صدایشان را به گریه بلند نکنند. در واپسین لحظات هم که مجروح بر زمین افتاده بود، وقتی شنید که گروهی از سپاه دشمن قصد حمله به خیمه‌ها و تعرض به زنان و کودکان دارند، بر سرشان فریاد کشید: «اِن لَم یَکُن لکم دینٌ و کُنتُم لا تَخافُونَ المَعادَ فَکُونُوا اَحراراً فی دُنیاکُم...» (6)، ای پیروان آل ابوسفیان، اگر دین ندارید و از معاد نمی‌ترسید، پس در دنیایتان آزاده باشید و اگر عربید، به اصل و تبار خویش برگردید... من با شما می‌جنگم و شما با من می‌جنگید، به زنان که نباید تعرض کرد، تا وقتی من زنده‌ام، طغیان گرانتان را از تعرض نسبت به حرم من باز دارید: «فَامنَعُوا عُتاتِکُم عَنِ التَّعرُّضِ لِحَرَمی ما دُمتُ حَیّاً.» (7)

از غیرت امام بود که در همان حال هم از کار ناجوانمردانه سپاه دشمن برآشفت و اعتراض کرد و تا زنده بود نتوانست تحمل کند که نامردان به حریم ناموس او نزدیک شوند. غیرت دینی او و یارانش نیز زمینه‌ساز آن حماسه بزرگ شد. امام، کشته شدن را بر ننگ ذلت و تسلیم، ترجیح داد و این از غیرت و حمیت او بود. یاران شهیدش هم شب عاشورا و در فرصت‌های دیگر تا پای جان ابراز وفاداری کردند و غیرتشان اجازه نداد که امام و اهل‌بیت ايشان را در صحرا و میان انبوه دشمن رها کنند و خود، در پی زندگی و عافیت خویش روند. عباس، امان‌نامه دشمن را رد کرد، خودش تیغ‌ها و شمشیرهای دشمن را بر خواری و مذلت ترجیح داد.

اما فرومایگان، برای کشتن او و به خاطر رضای خاطر والی کوفه و یزید طاغوت، همدست شدند و پس از کشتن عاشوراییان، خانواده آنان را به اسارت بردند.

برآشفتن عبدالله عفیف ازدی در کوفه بر ضد ابن زیاد و اعتراض به اسیر گرفتن خانواده حسین علیه‌السلام و عترت پیامبر، از غیرت او بود. اعتراض حضرت زینب به یزید در شام، که اهل‌بیت پیامبر را در معرض دید و تماشای مردم کوچه و بازار قرار داده (8)، ریشه در غیرت او داشت.

پیروان عاشورا، هم درس عفاف و حجاب را به عنوان «غیرت ناموسی» از کربلا می‌آموزند، هم دفاع از مظلوم و نصرت حق و مبارزه با باطل و بدعت را به عنوان «غیرت دینی» از حماسه آفرینان کربلا الهام می‌گیرند.

 

پي‌نوشت‌ها:

1- مجمع البحرین، واژه «غیر».

2- من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 444 .

3- نهج‌البلاغه، صبحی صالح، حکمت 47 .

4- میزان الحکمة، ج 7، ص 357 .

5- بحارالانوار، ج 45، ص 49 .

6- همان، ص 51 .

7- همان، در وقعة الطف، ص 252، با عبارتی دیگری بیان شده است. «امنعوا رحلی و اهلی من طفاتکم و جهالکم».

8- حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 378.

 

منبع:

پيام‌هاي عاشورا، جواد محدثي .

ادامه مطلب

عفاف و حجاب در كربلا

کرامت انسانی زن، در سایه عفاف او تامین می‌شود. حجاب نیز یکی از احکام دینی است که برای حفظ و پاکدامنی زن و نیز حفظ جامعه از آلودگی‌های اخلاقی تشریع شده است. نهضت عاشورا برای احیای ارزش‌های دینی بود. در سایه آن حجاب و عفاف زن مسلمان نیز جایگاه خود را یافت و امام حسین علیه‌السلام و زینب کبری و دودمان رسالت، چه با سخنانشان، چه با نحوه عمل خویش، یادآور این گوهر ناب گشتند. برای زنان، زینب کبری و خاندان امام حسین علیه‌السلام الگوی حجاب و عفاف است. اینان در عین مشارکت در حماسه عظیم و ادای رسالت حساس و خطیر اجتماعی، متانت و عفاف را هم مراعات کردند و اسوه همگان شدند.

حسین بن علی علیهماالسلام به خواهران خویش و به دخترش، فاطمه، توصیه فرمود که اگر من کشته شوم، گریبان چاک نزنید، صورت مخراشید و سخنان ناروا و نکوهیده مگویید. (1) اینگونه حالات، در شان خاندان قهرمان آن حضرت نبود، به خصوص که چشم دشمن ناظر صحنه‌ها و رفتار آنان بود.

در آخرین لحظات، وقتی آن حضرت صدای گریه بلند دخترانش را شنید برادرش عباس و پسرش علی اکبر را فرستاد که آنان را به صبوری و مراعات آرامش دعوت کنند. (2)

رفتار توام با عفاف و رعایت حجاب همسران و دختران شهدای کربلا و حضرت زینب، نمونه عملی متانت بانوی اسلام بود. امام سجاد علیه‌السلام نیز تا می‌توانست، مراقب حفظ شوون آن بانوان بود. در کوفه به ابن زیاد گفت: مرد مسلمان و پاکدامنی را همراه این زنان بفرست، اگر اهل تقوایی! (3)

به نقل شیخ مفید: پس از کشته شدن امام حسین علیه‌السلام وقتی گذر عمر سعد نزد زنان و دختران امام شهدا افتاد، زنان بر سر او فریاد زدند و گریستند و از او خواستند که آنچه را از آنان غارت شده به آنان باز گردانند، تا به وسیله آنان خود را بپوشانند. (4)

 به نقل سید بن طاووس، شب عاشورا امام حسین علیه‌السلام در گفت ‌و گو با خانواده‌اش آنان را به حجاب و عفاف و خویشتن‌داری توصیه کرد. (5) روز عاشورا وقتی زینب کبری، بی‌طاقت شد و به صورت خود زد، امام به او فرمود: آرام باش، زبان شماتت این گروه را نسبت به ما دراز مکن. (6)

در حادثه حمله دشمن به خیمه‌ها و غارت آنچه آنجا بود، زنی از بنی بکر بن وائل از بانوان حرم دفاع کرد و خطاب کرد که: ای آل بکر بن وائل! آیا دختران پیامبر را غارت می‌کنند و جامه‌هایشان را می‌برند و شما می‌نگرید؟ (7)

دختران و خواهران امام، مواظب بودند تا حریم عفاف و حجاب اهل‌بیت پیامبر تا آنجا که می‌شود، حفظ و رعایت شوم. ام کلثوم به مامور بردن اسیران گفت: وقتی ما را وارد شهر دمشق می‌کنید از دری وارد کنید که تماشاچی کمتری داشته باشد. و از آنان درخواست کرد که سرهای شهدا را از میان کجاوه‌های اهل‌بیت فاصله بدهند تا نگاه مردم به آنها باشد و حرم رسول‌ الله را تماشا نکنند و گفت: از بس که مردم ما را در این حال تماشا کردند، خوار شدیم.! (8)

از اعتراض‌های شدید حضرت زینب علیهاالسلام به یزید، این بود که: ای یزید! آیا از عدالت است که کنیزان خود را در حرمسرا پوشیده نگاه داشته‌ای و دختران پیامبر را به صورت اسیر شهر به شهر می‌گردانی، حجاب آنها را هتک کرده، چهره‌هایشان را در معرض دید همگان قرار داده‌ای که دور و نزدیک به صورت آنان نگاه می‌کنند؟! (9)

هدف از نقل این نمونه‌ها نشان دادن این نکته است که هم خاندان امام حسین علیه‌السلام، نسبت به حجاب و عفاف خویش مواظبت داشتند، و هم از رفتار دشمن در این که حریم حرمت عترت پیامبر را نگاه داشته و آنان را در معرض تماشای مردم قرار داده بودند، به شدت انتقاد می‌کردند.

با آن که زیردست دشمن بودند و داغدار و مصیبت‌زده از منزلی به منزلی و از شهری به شهری و از درباری به درباری آنان را می‌بردند، با نهایت دقت، نسبت به حفظ‌ شان و مرتبه یک زن پاکدامن و متعهد مراقبت داشتند و در همان حال نیز سخنرانی‌های افشارگرانه و انجام رسالت و تبیین و دفاع از اهداف شهدا باز نمی‌ماندند. حرکت اجتماعی سیاسی، در عین مراعات حجاب و عفاف. و این درسی برای بانوان در همه دوران‌ها و همه شرایط است.

 

ادامه مطلب

وقت نماز ظهر در روز جمعه

6. اگر موفّق به شركت درنماز جمعه نشويم؛ وقت نماز ظهر چه موقع است؟

ج. در وقت نماز جمعه، خواندن نماز ظهر اشكال ندارد.

 

درك نكردن شب در هواپيما

7. در بعضى از سفرهاى خارجى كه با هواپيما است اشخاص، 24 ساعت طى مسافت مى‏كنند و همه‏ى اين زمان روز است و شبى را درك نمى‏كنند. بلكه گاهى از اوّل صبح شروع مى‏كنند و بعد از 24 ساعت وقتى به مقصد مى‏رسند، در مقصد، ظهر شرعى نشده؛ اوقات نماز آن‏ها در اين 24 ساعت چگونه بايد باشد؟

ج. در هر زمان كه يكى از اوقات فعليّت پيدا كرد، وظيفه خود را در همان زمان انجام مى‏دهد و در جايى كه اوقات نماز هر چند به مقايسه به نزديك‏ترين مكان‏ها معلوم نيست، بايد جايى كه مبدأ و آغاز سير او بوده براى وقت صبح و ظهر و مغرب حساب كند، بنابر احتياط وجوبى، گرچه محتمل است عدم تكليف.

 

بيدار نمودن افراد براى نماز

9. بيدار كردن اشخاص مانند اولاد و ميهمان براى نماز واجب چگونه است؟

ج. سيره بر بيدار كردن است؛ مگر در صورتى كه براى فردى كه خوابيده ضرر داشته باشد.

 

تذكّر نمودن مريض به وقت نماز

10. در صورتى كه مريضى متوجه اوقات نماز و اداى آن نباشد؛ آيا بر اطرافيانش واجب است به او يادآورى نمايند؟

ج. در فرض سؤال اگر آگاه كردن او به وقت، مُضرّ به حالش نباشد، جايز است خصوصا با اجازه‏ى او از اوّل.

خواندن نماز در پنج وقت

11. آيا خواندن نمازهاى يوميّه در پنج وقت رجحان دارد؟

ج. پس از به جا آوردن نافله، افضل تعجيل است.

 

وقت نماز نافله مغرب

12. آيا مى‏شود نافله‏ى مغرب يا نماز غفيله را بعد از نماز عشا و قبل از ذهاب حمره، به نيّت ادا خواند؟

ج. به جهت رعايت احتمال بودن وقت بين دو عمل (نماز مغرب و نماز عشا)، بدون نيّت ادا يا قضا بخواند.

 

وقت نماز اوّل ماه

13. وقت نماز اوّل ماه چه زمانى است؟

ج. وقت نماز اوّل ماه از اوّل طلوع فجر است كه اوّل روز شرعى مى‏باشد.

 

يقين به پخش اذان زودتر از وقت شرعى

14. اگر فردى يقين كند كه اذان پخش شده توسط رسانه پيش از وقت شرعى است؛ چه حكمى دارد؟

ج. بايد به يقين خود عمل كند.

 

پخش كردن اذان بعد از وقت شرعى

15. با توجه به اين كه در بعضى منطقه‏ها اذان صبح را چند دقيقه ديرتر از وقت شرعى پخش مى‏كنند، آيا در ماه رمضان خوردن يا آشاميدن تا گفتن اذان اشكال شرعى دارد؟

ج. بله، تا وقت شرعى بيشتر نمى‏تواند بخورد يا بياشامد.

خواندن نماز بعد از وقت

16. اگر بعد از نماز، نمازگزار بفهمد نماز را قبل از وقت خوانده؛ آيا بايد نماز را دوباره بخواند؟

ج. اگر متوجه شود كه تمام نماز را پيش از وقت خوانده، بايد نمازش را دوباره بخواند؛ ولى اگر در بين نماز بفهمد كه وقت داخل شده، يا بعد از نماز متوجه شود كه در بين نماز وقت داخل شده، نماز او صحيح است.

 

خواندن مقدارى از نماز بعد از وقت

17. در نزديك غروب، شروع به خواندن نماز عصر كردم دو ركعت از نماز عصر بعد از غروب خوانده شد؛ آيا بايد آن را قضا كنم؟

ج. خير لازم نيست.

 

ندانستن وقت نماز

18. اگر روز ورود به كشور خارجى هوا ابرى باشد [تشخيص طلوع و غروب خورشيد مشكل باشد] و اوقات شرعى را نداند يا منابع خبرى در اين زمينه قابل اطمينان نباشد، چه موقع بايد نمازهاى يوميّه را به جاى آورد؟ در روزهاى آفتابى چه طور؟

ج. در صورتى كه احتمال مى‏دهند دسترسى به چيزى پيدا كنند كه به واسطه آن علم يا ظن به وقت پيدا مى‏كنند، احتياط در تأخير نماز است. ولى اگر به خاطر تأخير، خود به خود علم و يا ظن به وقت پيدا مى‏شود، احتمال دارد همين قدر كه گمان به وقت پيدا كردند، بتوانند نماز بخوانند ولى اگر عسر و حرج نباشد احتياط در تأخير نماز است.

 

اشتباه در تشخيص وقت

19. اگر نمازگزار در تشخيص وقت نماز اشتباه كند و پس از وقت نماز، نماز را باادا بخواند؛ و يا تيمم كند و نماز بخواند و بعد از آن وقت حقيقى نماز را بيابد و نداند چند نماز پس از وقت و با تيمم خوانده است؛ تكليفش چيست؟

ج. نمازهايى را كه اشتباها به نيّت ادا خوانده يا با خوف وقت با تيمم خوانده و بعد از وقت فهميده، قضا ندارد.

 

وقت نماز در قطبين و امثال آن

20. وقت نماز در قطبين و يا در كره ماه [براى فضاپيما] چه موقع مى‏باشد؟ اگر در شهرى طول روز طولانى‏تر از شب باشد [براى مثال: 17 ساعت يا 23 ساعت[ چه طور؟

ج. آن مكان‏هايى كه شب و روز دارند، حكم آن معلوم است و آن جاهايى كه شب و روز ندارند، مى‏توانند نزديك‏ترين مكان‏ها به آن جا كه شب و روز دارند ملاك قرار داده و بر طبق آن نماز بخوانند.

 

وقت قضاى نمازهاى يوميّه

21. نمازهاى يوميّه چه موقع قضا مى‏شوند؟

ج. وقتى كه ديگر كمتر از يك ركعت وقت دارد.

 

وقت نماز ظهر و عصر و شروع نماز مغرب

22. وقت نماز ظهر و عصر تا غروب آفتاب است يا تا ابتداى اذان مغرب؟ آيا مى‏شود بعد از غروب آفتاب نماز مغرب خواند؟

ج. وقت آن تا مغرب است يعنى تا وقتى كه آفتاب از زمينى كه مسطح است، غروب كند.

چرا باید زیارت عاشورا بخوانیم؟

حضرت امام صادق(ع) فرموده: هرکس بوسيله خواندن زيارت عاشورا، جدم حسين(ع) را زيارت کند " چه از راه دور يا نزديک" به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد.

چند نکته در رابطه با اين حديث قابل ذکر می باشد:

اول اينکه گوينده مطلب يک امام معصوم است، بنابراين خيلی قابل اهميت می باشد.

 

ادامه مطلب

به گزارش  موج چهارم  در آخرین شماره ماهنامه امتداد پرونده‌ای درباره مقام معظم رهبري منتشر شده است.
كه در این پرونده خاطراتی از غلام شاه‌پسندی، یكی از محافظان مقام معظم رهبری به چاپ رسیده است كه در بخشی از این خاطرات در زير آورده مي شود.
چیزی که مهم است، نسل جوان ماست؛ طوري كه مقام معظم رهبری می‌فرمایند: سه چیز را برای نسل جوان ما خواسته‌اند. همه‌تان هم همه‌جا دیده‌اید. در اصل ایشان ورزش، تعلیم و تربیت و تهذیب را بعنوان سه اصلی که خودشان انجام می‌دهند، برای همه ما خواسته‌اند که ما هم ن‌شا‌الله انجام بدهیم.

 

 

ادامه مطلب

 

تاکید قرآن بر محبت اهل بیت صلوات الله

 

قرآن سخن پیامبران گذشته را که نقل مى‏کند مى‏گوید:« همگان گفتند: ما از مردم مزدى نمى‏خواهیم، تنها اجر ما بر خداست‏» .اما به پیغمبر خاتم وحی مى‏شود:

«قل لا اسالکم علیه اجرا الا المودة فى القربى».

«بگو از شما مزدى را درخواست نمى‏کنم مگر دوستى خویشاوندان نزدیکم».

 

 

ادامه مطلب

 

حيات اجتماعي امام رضا عليه السلام

دوران حيات امام هشتم اوج گيري گرايش مردم به اهل بيت و دوران گسترش پايگاههاي مردمي اين خاندان است.

چنان كه مي دانيم امام از پايگاه مردمي شايسته اي برخوردار بود و «در همان شهر كه مأمون با زور حكومت مي كرد او مورد قبول و مراد همه مردم بود و بر دلها حكم مي راند... نشانه ها و شواهد تاريخي ثابت مي كند كه (در اين دوران) پايگاه مردمي مكتب علي عليه السلام از جهت علمي و اجتماعي تا حدي بسيار رشد كرده و گسترش يافته بود. در آن مرحله بود كه امام عليه السلام مسئوليت رهبري را به عهده گرفت».

 

ادامه مطلب

 

زيد شحام می ‏گويد: ابوعبدالله (ع) به من فرمود: به همه كسانى كه به نظر تو، مطيع ما هستند و از ما حرف مى‏شنوند، سلام برسان. من همه شما را به تقواى الهى و ورع دينى فرا مى‏خوانم، و اينكه براى خدا كوشش كنيد، راستگو باشيد، اداى امانت كنيد و سجده‏هاى طولانى داشته باشيد و براى همسايگان خوبى باشيد كه محمد (ص)، با اين تعاليم و آموزشها آمده است. امانت و وديعه اشخاصى را كه شما را امين شناخته‏اند و چيزى را به شما سپرده‏اند، چه نيكوكار باشند يا بدكار، به ايشان سالم پس دهيد؛ زيرا رسول الله صوات الله عليه دستور دادند كه حتى نخ و سوزن هم تحويل شود. و به خويشاوندان و اقوام خود صله و احسان كنيد و بر جنازه آنان و در تشييع شان شركت نمائيد و بيمارانشان را عيادت كنيد و حقوق ايشان را ادا نمائيد.

به خدا سوگند، حديث كرد مرا پدرم كه مردى در ميان قبيله‏اى از شيعيان على (ع) شمرده مى‏شود كه وارسته‏ ترين، امانت‏دارترين، راستگوترين، و درزمينه قضاوت، عادلترين آنان باشد و وقتى از افراد قبيله راجع به او سؤال شود كه او چگونه مردى است، پاسخ دهند: چه كسى همانند اوست؟ راستى كه او امين‏ترين و صادق‏ترين ماست .

برخى وصيتهاى امام صادق علیه السلام براى شيعيان

ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.

 

به گزارش سرویس قاب نقره برنا، حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره) درباره علماء و بزرگان می‌فرماید: به معلومات و واضحات خود، عمل نمى‌‏كنیم، مَعَ ذلك مقامات و علمیات و معارف بالاتر را طالبیم.

به یاد دارم در كربلا آقا شیخ نابینایى در بالا سر سیّدالشهدا ـ علیه‏السّلام ـ و در حالى كه مرا نمى‌‏دید، به پسرش كه كوچك بود و هنوز بالغ نشده بود، مى‌‏گفت:
پسرم! نماز بخوان.
وقتى پسر به نماز ایستاد، در وقت نیّت، وقتى كه مى‏‌خواست به او یاد دهد كه چگونه نیّت كند، مى‏‌گفت: پسرم! در نماز دلت را به خدا ببند!

 

ادامه مطلب

معه ها! طبع من احساس تغزل دارد ..... ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم ..... مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت ..... فرش گسترده و در دست گلایل دارد

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز؟ ..... ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

کودکی فال فروش است و به عشقت هر روز ..... می خرم از پسرک هر چه تفال دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت ..... یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها ..... تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد

اللهم عجل لولیک الفرج

این غزل زيبا سروده شاعر معاصر، سید حمیدرضا برقعی مي باشد..

اسلام عزیز برای نشرمکتب،با برهان و استدلال وارد میدان شده است و اساس به زور و اجبار نیست.زیرا که شعار اسلام این است:«قُل هاتوا بُرهانکم:بگو برهانتان رابیاورید».۱اوّلین شیوه مورد تاکید اسلام در دعوت به راه خدا «حکمت» است:«اُدعُ إلی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة و جادلهم بالتی هی أحسن:باحکمت و اندرز نیکو به سوی راه پروردگارت دعوت نما و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن ».۲
نخستین گام در دعوت به سوی حق استفاده از منطق صحیح ،حکمت و استدلال است و به عبارت دیگر دست انداختن در درون فکر و اندیشه مردم و به حرکت درآوردن آن و بیدار ساختن عقل های خفته،نخستین گام محسوب می شود.شیوه پیامبر(ص) و امامان معصوم (ع) در دعوت به همین روش بوده است.امام علی(ع) حتی در گرماگرم نبرد،وقتی شخصی در باب توحید سئوال کرد،علی رغم اعتراض برخی که این چه وقت طرح این پرسش است،به پاسخ منطقی و استدلالی برخاست.۳
احتجاج های فراوان و بحث های زیادی که پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) با مخالفان کرده اند مؤید این روش است.در این بحث ها استدلال و برهان موج می زند.۴هم خود آنان مقیّد به این روش بوده اند و هم به دوستانشان سفارش می کردند از این شیوه برای گسترش دین بهره گیرند.
اما در اینجا توجه به این نکته ضروری است و آن اینکه امامان در برابر افرادی که «شبهه» داشتند،با آغوش باز هم شبهه را می شنیدند و هم با آرامش و احترام به آن پاسخ می گفتند.اما در برابر افرادی که «شهوت خود پرستی» داشتند و در پی آن بودند که اساس اعتقادات مردم را متزلزل کنند و برای رسیدن به این هدف شیطانی،«القای شبهه» می کردند برخورد دیگری داشتند.اینان توطئه گر فرهنگی هستند.توطئه فرهنگی اگر خطرناکتر از توطئه سیاسی نباشد کمتر نیست.زیرا این توطئه به صورت بنیادی نسلی را تباه کرده و از صراط مستقیم منحرف می کند.
«بدعتگذاران در دین» از مصادیق بارز توطئه گران فرهنگی اند.اینان برای انحراف مردم دست در دین برده و آن را بازیچه خود قرار می دهند و دین را آنگونه که هوسشان می خواهد تفسیر می کنند نه آنگونه که خدا و پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) تفسیرکرده اند.آنان شبهه ندارند که انسان با آنان بحث منطقی بکند،بلکه«شهوت» دارند،شهوت نام! شهوت دنیا!
پیامبر(ص) و امامان(ع) ما شدیدترین برخوردها را با این توطئه گران فرهنگی داشته اند:
بدعتگذاران را بدترین خلق خدا۵ و در روایتی آنان را سگان اهل آتش نامیده اند.۶و فرموده اند:در برخورد با آنان،ابراز تنفر کرده با چهره عبوس برخوردکنید۷ که تکریم آنان تلاش در نابودی اسلام است.۸
نیز دستور داده اند:«از بدعتگذاران اظهار برائت کنید،آنها را ازحیثیت اجتماعی ساقط کنید تا طمع فساد در اسلام و انحراف مردم را نداشته باشند که این سبب می شود خداوند برایتان اجر نوشته،درجات شما را در آخرت بالا ببرد».۹
همچنین به عالمان دین،این سنگرداران مکتب هم دستور داده شده که در برابر آنها موضع بگیرند که در غیر این صورت مشمول لعنت خداوند واقع خواهندشد،نبی گرامی اسلام(ص)فرمود:«إذاظَهَرَت البدعُ فی اُمتی فلیظهر العالم علمه فمن لم یفعل فعلیه لعنة الله:زمانی که در امّتم بدعت ها آشکارگشت بر عالم است که علم خویش را آشکارکند،که اگر چنین نکند لعنت خدا بر او باد».۱۰
نیز درباره «غُلات» همین برخورد را ملاحظه می کنیم،غلات کسانی بودند که با سوء استفاده ازمحبوبیت فوق العاده اهل بیت(ع)،امامان را در حد خدایی یا پیامبری بالا می بردند و از این راه مردم را به انحراف می کشاندند.از زمان پیامبر گرامی اسلام(ص) تا زمان امام عسکر(ع) این مشکل پیوسته برای پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) مطرح بوده،اما اوج آن در زمان امام جواد،امام هادی و امام عسکری(علیهم السّلام)بوده است،چراکه معمولاً این امامان تحت نظر بوده دسترسی مردم به آنان آسان نبود.منحرفان از این فرصت استفاده کرده به اغوای مردم می پرداختند.امامان ما با این منحرفان نیز شدید برخورد می کردند.
در روایتی امام صادق(ع) فرمودند:«احذروا علی شبابکم الغلاة لایفسدوهم،فإن الغلاة شرّ خلق الله،یُصغِّرون عظمة الله إنّا لغلاة لشرة من الیهود و النصاری و المجوس و الّذین أشرکوا:مراقب باشید غلات جوانانتان را فاسد نسازند که غلات بدترین بندگان خدا هستندعظمت خداوند را تحقیر کرده و ادعای خدایی برای بندگان خدا می کنند.به خدا قسم همانا غلات بدتر از یهود و نصارا و مجوس و مشرکان می باشند»۱۱٫
اساس اسلام منطق برهان و استدلال است،اما در موردی که برخی بخواهند با سوء استفاده از سماحت اسلام،به اظلال و انحراف پردازند و نسلی را به تباهی بکشند اسلام با اینان،برخورد کرده،جلو آزادی شان را می گیرد.آزادی در اسلام به معنای باز بودن راه برای رشد استعدادهاست و قهراً مرز و حد دارد.و آزادی بی مرز و حد،همان که منحرفان خواهان آنند،در اسلام نیست.
پی نوشت ها
۱- سوره بقره آیه ۱۱۱٫
۲- سوره نحل آیه ۱۲۵٫
۳- التوحید،شیخ صدوق ، ۸۳٫
۴- دراین زمینه رک:اصول کافی ،کتاب التوحید و الحجة،التوحید مرحوم شیخ صدوق،الاحتجاج مرحوم طبرسی که اخیراً انتشارات اُسوه آنرا بصورتی زیبا تصحیح و تحقیق و چاپ کرده است.
۵- عن رسول الله (ص):” أهل البدع شرّالخلق و الخلیقة”.(کنزالعمال،ج ۱،ح ۱۰۹۵).
۶- عن رسول الله (ص):” أهل البدع کلاب أهل النار”.(کنزالعمال،ج ۱،ح ۱۰۹۴).
۷- عن رسول الله(ص):”إذا رایتم صاحب بدعة فاکفهروا فی وجهه”.(کنزالعمال،ج۱ ،ص ۳۸۸،ح ۱۶۷۶).
۸- عن رسول الله:”من أتی ذا بدعة فو قّره فقد سعی فی هدم الإسلام”.(بحار الأنوار،ج ۷۲،ص ۲۶۵).
۹- وسائل شیعة،ج ۱۱،ص ۵۰۸ .
۱۰- اصول کافی،ج ۱،ص ۵۴،باب البدع و الرأی و المقاییس،ح ۲٫
۱۱- بحار الأنوار،ج ۳۵،ص ۲۶۶٫
منبع: عبرتهای عاشوراء – سیّد احمد خاتمی .

- نیاز تشریعی
الف – امام زمان،یا نظام دین الهی
از دیدگاه امام رضا(ع)،امام زمان به عنوان نظام دین،و تنها عامل پیاده کننده ی قوانین نجات بخش و مترقّی اسلام معرّفی شده است.آن حضرت می فرماید:«بدون تردید،امامت مهار دین،و نظام مسلمین و عامل اصلاح دنیای مردم،و سبب عزّت و سربلندی اهل ایمان است»^۱.

حضرت علی(ع) در تعریف دقیق «نظام» فرموده است:«زمامدار،رشته ای است که دانه های پراکنده ی یک جامعه را تحت نظام ویژه ای در می آورد،و آنها را جمع کرده،ارتباط می بخشد.وقتی این نخ پاره شود،دانه ها پراکنده می شوند،و هر یک به سویی می روند،و پس از آن هیچ گاه به صورت اوّل فراهم نمی گردند»^۲.

بنابر آنچه یاد شد:«نظام عبارت است از رشته ای که پراکنده گیها را منسجم می کند،و در یک مسیر برای هدف قرار می دهد».

ب – راهنمای گم گشتگان
آفریدگار حکیم برای تعالی و تکامل انسانها قوانین تشریعی وضع فرموده،این قوانین متوجّه همه ی مصالح و جهات بشری است.بدون تردید تنها کسانی که می توانند قوانین الهی را برای ما تفسیر و تبین کنند پیشوایان الهی هستند.و مردم برای تنظیم دنیا و آخرت خود باید از آن بزرگواران یاری بجویند.زیرا آنان چراغهای راهنمایی در دریاها و صحراها می مانند که گم گشتگان را به سوی خود می خوانند،و از فرو غلطیدن در گرداب جهل و بدبختی و فساد،و افتادن در پرتگاههای انحطاط،رهایی می بخشند.

«محمّد بن فضیل» از امام رضا(ع) درباره ی این آیه ی پرسش کرد:«فَاَمَنُوا باللهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّور الَّذی أنزَلنَا وَ اللهُ بمَا تَعمَلُونَ خَبیرٌ:پس به خدا و پیامبر او و آن نوری که ما فرو فرستادیم ایمان آورید»^۳.امام در پاسخ فرمود:«مراد از نور در این آیه امام و پیشواست»^۴.

همچنین آن حضرت در وصف «پیشوا» فرموده است:«امام ماه تابان،چراغ فروزان،نور درخشان و ستاره ای است راهنما در شدّت تاریکیها و رهگذر شهرها و کویرها و گرداب دریاها.امام آب گوارای هنگام تشنگی،راهبر به سوی هدایت و نجات بخش از هلاکت است.امام همچون آتش روشن بر فراز بلندیهای زمین(راهنما و روشنگر مردم) است.گرمی بخش کسانی است که به حرارت هدایت او گرما جویند.راهنمای خلق در پرتگاهها و  هلاکتهاست.هر که از او جدا شود به هلاکت رسد.

امام ابری است بارنده،بارانی است شتابنده،خورشیدی است فروزنده،آسمانی است سایه دهنده،زمینی است گسترده،چشمه ای است جوشنده،برکه و گلستان است.امام همدم و رفیق ،پدر مهربان،برادر برابر،مادر دلسوز به کودک،و پناه بندگان خدا در گرفتاریهای سخت است.

امام امین خدا در میان خلقش،حجّت او بر بندگانش،خلیفه او در بلادش،دعوت کننده به سوی او و دفاع کننده از حرمتهای اوست.امام از گناهان پاک و از عیبها بر کنار است.مخصوص به علم و به خویشتن داری،نشان دار است.

موجب نظام دین و عزّت مسلمانان و خشم منافقان و هلاک کافران است.امام یگانه ی زمان خویش است.کسی به همطرازی او نرسد،دانشمندی با او برابر نباشد،جایگزین و مانند و نظیر ندارد.تمام فضیلت را داراست،بی آن که خود در طلبش رفته،و به دست آورده باشد.بلکه امتیازی است که خدا به فضل و بخشش به او عنایت فرموده است»^۵.

ج- حجّت و نماینده ی خداوند در روی زمین
خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب تجرید العقاید درباره ی ولی عصر،می فرماید:«وجود مقدّس امام زمان(عج) چه ظاهر باشد،و چه در پس پرده ی غیبت،و از دیده ها پنهان،لطف^۶است،و مایه ی برکت و نزول رحمت حق،و هرگاه از پرده ی غیبت به در آمده،و زمام امور را بدست گیرد،خود نعمتی دیگر است.ولی خودداری آن حضرت از ظهور و باقی ماندنش در پس پرده ی غیبت،به خاطر موانعی است که خود مردم به وجود آورده و آمادگی پذیرش وی را به تأخیر انداخته اند».

امام رضا(ع) از قول امام صادق(ع) فرمود:«حجّت خدا بر خلقش تمام نشود مگر به وجودِ امام،تا این که شناخته شود»^۷.

۲- نیاز تکوینی
الف – حقّ بقا در دنیا
وجود مقدّس امام زمان(عج)،یک امر ضروری و حافظ نظام تکوین و متمّم آن است.زیرا بدون وجود آن بزرگوار،نظام تکوین ناقص خواهد ماند.در حالی که فیض کامل از طرف ذات اقدس الهی در هر عصر و زمان،جاری است تا نقصی در مبدأ فیّاض لازم نیاید،هر چند بشر آماده استفاضه نشده باشد.

«محمّد بن فضیل» گوید:از امام رضا(ع) سؤال کردم:«آیا زمین بدون وجود امام باقی می ماند؟»
حضرت در پاسخ فرمودند:«نه»
گفتم:«برای ما از امام صادق(ع) روایت شده که زمین خالی از وجود امام نمی شود مگر این که خدای تعالی بر اهل زمین یا بر بندگان خشم گیرد».
حضرت فرمود:«نه»،(زمین بی امام نمی شود)
«اگر امام نباشد،زمین فرو خواهد رفت»^۸.

«سلیمان بن جعفری» گوید:
از امام رضا (ع) پرسیدم:«آیا زمین از حجّت خالی خواهد ماند؟»
حضرت فرمود:«اگر به قدر و میزان یک چشم بر هم نهادن،زمین از حجّت خدا خالی بماند،به یقین ساکنان خود را فرو بلعد»^۹.

ب – ترسیم هدف آفرینش
همان گونه که خورشید با اشعّه ی تابناک خود،به موجودات روی زمین جان و حیات می بخشد،نقش امام در حیات معنوی نیز چنین است.اصولاً در صحنه ی آفرینش قبول زندگی اجتماعی بدون جدایی از رهبری راستین امکان پذیر نیست چرا که وجود پیشواست که تمام برنامه های دینی (اعمّ از حکومت به معنای وسیع کلمه)،اجرای حدود و احکام خدا و عدالت اجتماعی و تربیت و تزکیه ی نفوس را به انجام می رساند،و انسانها را از تاریکیها به سوی نور رهنمون می گرداند.

امام رضا(ع) فرموده است:«ما حجّتهای خداییم میان خلق او و جانشینان اوییم در بین بندگانش و امین اسرار او هستیم.ما کلمه ی تقوا،و عروةُ الوثقی هستیم.ما گواهان الهی و نشانه های او در آفریدگان اوییم.به وسیله ی ما خدا آسمان و زمین را نگاه می دارد تا خطا نرود.

برای ماست که باران فرود می آید و رحمت نازل می گردد.زمین از سرپرستی ما خالی نیست که یا آشکار است و یا پنهان.اگر یک روز بی حجّت باشد اهل خود را در زیر موج گیرد،چنان که دریا،اهل خود را در زیر موج گیرد»^۱۰.

امام هشتم(ع) با بیانی قاطع،جاهل به مقام شامخ امامت را،منکر امامت،و غیر منتظر را در صفّ مردگان جاهلیّت که از نعمت آشنایی با مکتب الهی محروم بوده اند،قرار داده و فرموده است:«هر کس بمیرد و او را امام و رهبری نباشد،به مرگ جاهلیّت مرده است»^۱۱.

پی نوشت ها
۱- اصول کافی،جلد ۲،ص ۳۰۰٫
۲- نهج البلاغه،خطبه ی ۱۴۶،شرح نهج البلاغه «ابن ابی الحدید»،جلد ۹،ص ۹۵٫
۳- سوره تغابن ،آیه ۸٫
۴- تفسیر نور الثقلین،جلد ۵،ص ۳۴۱٫
۵- کافی ، جلد ۱،ص ۲۰۰-۲۰۱٫
۶- لطف در اصطلاح دانشمندان عقاید و کلام،کلّیّه ی اسباب و وسایلی است که از طرف خداوند برای هدایت انسان و نزدیک ساختن او به سعادت و اطاعت فرمان خدا،فراهم می گردد.لطف ممکن است تشریعی باشد مانند فرستادن پیامبر و امام (علیهم السّلام).و یا تکوینی مانند نیروهای مختلفی که خداوند به ما عنایت فرموده و ما را در راه نیکبختی کمک می کند.
۷- اصول کافی،جلد ۱،ص ۱۷۷٫
۸- اصول کافی،جلد ۱،ص ۱۷۹٫
۹- اصول کافی،جلد ۱،ص ۴۱۸٫
۱۰- کمال الدّین،جلد ۱،باب ۲۲،ص ۳۰۸٫
۱۱- بحار الانوار،جلد ۲۳،ص ۷۸٫
منبع : مهدی منتظر یا ناموس اعظم حق در کلام امام هشتم علیهم السلام – محسن کتابچی .

 

 

چه حرمی داره حسین  ولی حسن آقام حرم نداره

 

چه گنبدی داره حسین ولی بقیع همش گرد و غباره

 

یک کربلا داره حسین ولی حسن ، بقیع تاریک و تاره

 

چه ضریحی داره حسین ولی حسن سنگ قبرم نداره

 

چه شلوغه باب الحسین ولی بقیع امشب زائر نداره

 

ولی داره میاد حسین تا مادرش فاطمه رو بیاره

 

در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه ، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر ، سرانجام آن را اشغال نموده ، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور هم چنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – قبور زنان آن حضرت ، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس – علیه السلام – و قبر عبدالله پدر پیامبر و اسماعیل فرزند امام صادق – علیه السلام – و بسیاری قبور دیگرپرداختند . ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی ، امام سجاد ، امام باقر و امام صادق – علیهم السلام – قرار داشت را از جا در آورده ، بردند .

 

1 - 10 از 10

 

پایگاه صالحات - حجت الاسلام صدیقی :

اگر این حرف را اینجا نزنم ، پس کجا بزنم ؟ می دانم حضرت آقا راضی نیستند ولی ما موظفیم که بگوییم.

مرحوم آیت الله احمدی میانجی ازعرفای زمان و از شاگردان آیت الله بهجت(ره) بودند. ایشان به محضر امام زمان(عج) شرفیاب شده بودند ، در یکی از تشرفات گفتند که از امام زمان در خصوص رهبری آقا سید علی سوال کردم :

آقا! نظرتان در مورد ایشان چیست؟

امام زمان (عجّل الله تعالي فرجه الشّریف) فرمودند: ایشان از ما هستند .

سخنرانی در بيت رهبري ، مراسم عزاداری حضرت زهرا سلام الله عليها  (28/2/89)

.

 

توضیح مختصر:حروف مقطعه قران کریم را به ترتیب کنار هم قرار دهیم کلمه "صراه علی حق""راه علی حق است" تشکیل میشود.

 

تعریف
حروف مقطعه حروفی هستند که در ابتدای بعضی از سوره ها آمده و به صورت رمز می باشند.
حروف مقطعه در 29 سوره از 114 سوره قرآن آمده است. کل کلمات یا حروف مقطعه، 14 کلمه (یا حرف مثل ن) می باشد. و در بعضی از سوره ها به صورت تکراری آورده شده است.

حروف مقطعه
ردیف حروف مقطعه سوره تلفظ
1 الم (البقره) (آل عمران)، (العنکبوت)، (الروم)، (لقمان)، (السجده) الف، لام، میم
2 المص (الاعراف) الف، لام، میم، صاد
3 الر (یونس)، (هود)، (یوسف)، (ابراهیم)، (الحجر) الف، لام، را
4 المر (الرعد) الف، لام، میم، را
5 کهیعص (مریم) کاف، ها، یا، عَین، صاد
6 طه (طه) طا، ها
7 طسم (الشعراء)، (القصص) طا، سین، میم
8 طس (النمل) طا، سین
9 یس (یس) یا، سین
10 ص صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم صاد
11 حم (غافر)، (فصّلت)، (الزخرف)، (الدخان)، (الجاثیه)، (الاحقاف) حا، میم
12 حم عسق (الشوری) حا، میم، عَین، سین، قاف
13 ق (ق) قاف
14 ن (القلم) نون

 

 

 

 

 

 

        

 

 

 

 

 

       برای مطالعه كامل متن بروي گزينه ادامه مطلب كليك كنيد...

بيانات در ديدار مسئولان نظام و سفراى كشورهاى اسلامى‌

         

 

BRANDS & LABELS TO BOYCOTT

 

URL: http://www.inminds.com/boycott-brands.html

 

         

 SMS هاي انتظار و مهدويت (12)

نصرالله: با دیدن عکس امام موسی صدر طلبه شدم

سیدحسن نصرالله در گفت‏وگو با رسانه‏ها از ماجرای چگونه طلبه شدنش و شیفتگی‏اش به امام صدر گفت... .