بصیرت | ||
وقت نماز ظهر در روز جمعه 6. اگر موفّق به شركت درنماز جمعه نشويم؛ وقت نماز ظهر چه موقع است؟ ج. در وقت نماز جمعه، خواندن نماز ظهر اشكال ندارد.
درك نكردن شب در هواپيما 7. در بعضى از سفرهاى خارجى كه با هواپيما است اشخاص، 24 ساعت طى مسافت مىكنند و همهى اين زمان روز است و شبى را درك نمىكنند. بلكه گاهى از اوّل صبح شروع مىكنند و بعد از 24 ساعت وقتى به مقصد مىرسند، در مقصد، ظهر شرعى نشده؛ اوقات نماز آنها در اين 24 ساعت چگونه بايد باشد؟ ج. در هر زمان كه يكى از اوقات فعليّت پيدا كرد، وظيفه خود را در همان زمان انجام مىدهد و در جايى كه اوقات نماز هر چند به مقايسه به نزديكترين مكانها معلوم نيست، بايد جايى كه مبدأ و آغاز سير او بوده براى وقت صبح و ظهر و مغرب حساب كند، بنابر احتياط وجوبى، گرچه محتمل است عدم تكليف.
بيدار نمودن افراد براى نماز 9. بيدار كردن اشخاص مانند اولاد و ميهمان براى نماز واجب چگونه است؟ ج. سيره بر بيدار كردن است؛ مگر در صورتى كه براى فردى كه خوابيده ضرر داشته باشد. تذكّر نمودن مريض به وقت نماز 10. در صورتى كه مريضى متوجه اوقات نماز و اداى آن نباشد؛ آيا بر اطرافيانش واجب است به او يادآورى نمايند؟ ج. در فرض سؤال اگر آگاه كردن او به وقت، مُضرّ به حالش نباشد، جايز است خصوصا با اجازهى او از اوّل. خواندن نماز در پنج وقت 11. آيا خواندن نمازهاى يوميّه در پنج وقت رجحان دارد؟ ج. پس از به جا آوردن نافله، افضل تعجيل است. وقت نماز نافله مغرب 12. آيا مىشود نافلهى مغرب يا نماز غفيله را بعد از نماز عشا و قبل از ذهاب حمره، به نيّت ادا خواند؟ ج. به جهت رعايت احتمال بودن وقت بين دو عمل (نماز مغرب و نماز عشا)، بدون نيّت ادا يا قضا بخواند. وقت نماز اوّل ماه 13. وقت نماز اوّل ماه چه زمانى است؟ ج. وقت نماز اوّل ماه از اوّل طلوع فجر است كه اوّل روز شرعى مىباشد. يقين به پخش اذان زودتر از وقت شرعى 14. اگر فردى يقين كند كه اذان پخش شده توسط رسانه پيش از وقت شرعى است؛ چه حكمى دارد؟ ج. بايد به يقين خود عمل كند. پخش كردن اذان بعد از وقت شرعى 15. با توجه به اين كه در بعضى منطقهها اذان صبح را چند دقيقه ديرتر از وقت شرعى پخش مىكنند، آيا در ماه رمضان خوردن يا آشاميدن تا گفتن اذان اشكال شرعى دارد؟ ج. بله، تا وقت شرعى بيشتر نمىتواند بخورد يا بياشامد. خواندن نماز بعد از وقت 16. اگر بعد از نماز، نمازگزار بفهمد نماز را قبل از وقت خوانده؛ آيا بايد نماز را دوباره بخواند؟ ج. اگر متوجه شود كه تمام نماز را پيش از وقت خوانده، بايد نمازش را دوباره بخواند؛ ولى اگر در بين نماز بفهمد كه وقت داخل شده، يا بعد از نماز متوجه شود كه در بين نماز وقت داخل شده، نماز او صحيح است. خواندن مقدارى از نماز بعد از وقت 17. در نزديك غروب، شروع به خواندن نماز عصر كردم دو ركعت از نماز عصر بعد از غروب خوانده شد؛ آيا بايد آن را قضا كنم؟ ج. خير لازم نيست. ندانستن وقت نماز 18. اگر روز ورود به كشور خارجى هوا ابرى باشد [تشخيص طلوع و غروب خورشيد مشكل باشد] و اوقات شرعى را نداند يا منابع خبرى در اين زمينه قابل اطمينان نباشد، چه موقع بايد نمازهاى يوميّه را به جاى آورد؟ در روزهاى آفتابى چه طور؟ ج. در صورتى كه احتمال مىدهند دسترسى به چيزى پيدا كنند كه به واسطه آن علم يا ظن به وقت پيدا مىكنند، احتياط در تأخير نماز است. ولى اگر به خاطر تأخير، خود به خود علم و يا ظن به وقت پيدا مىشود، احتمال دارد همين قدر كه گمان به وقت پيدا كردند، بتوانند نماز بخوانند ولى اگر عسر و حرج نباشد احتياط در تأخير نماز است. اشتباه در تشخيص وقت 19. اگر نمازگزار در تشخيص وقت نماز اشتباه كند و پس از وقت نماز، نماز را باادا بخواند؛ و يا تيمم كند و نماز بخواند و بعد از آن وقت حقيقى نماز را بيابد و نداند چند نماز پس از وقت و با تيمم خوانده است؛ تكليفش چيست؟ ج. نمازهايى را كه اشتباها به نيّت ادا خوانده يا با خوف وقت با تيمم خوانده و بعد از وقت فهميده، قضا ندارد. وقت نماز در قطبين و امثال آن 20. وقت نماز در قطبين و يا در كره ماه [براى فضاپيما] چه موقع مىباشد؟ اگر در شهرى طول روز طولانىتر از شب باشد [براى مثال: 17 ساعت يا 23 ساعت[ چه طور؟ ج. آن مكانهايى كه شب و روز دارند، حكم آن معلوم است و آن جاهايى كه شب و روز ندارند، مىتوانند نزديكترين مكانها به آن جا كه شب و روز دارند ملاك قرار داده و بر طبق آن نماز بخوانند. وقت قضاى نمازهاى يوميّه 21. نمازهاى يوميّه چه موقع قضا مىشوند؟ ج. وقتى كه ديگر كمتر از يك ركعت وقت دارد. وقت نماز ظهر و عصر و شروع نماز مغرب 22. وقت نماز ظهر و عصر تا غروب آفتاب است يا تا ابتداى اذان مغرب؟ آيا مىشود بعد از غروب آفتاب نماز مغرب خواند؟ ج. وقت آن تا مغرب است يعنى تا وقتى كه آفتاب از زمينى كه مسطح است، غروب كند. [ یک شنبه 24 مهر 1390
] [ 12:3 ] [ علیرضا دهقانی ]
[
چرا باید زیارت عاشورا بخوانیم؟ حضرت امام صادق(ع) فرموده: هرکس بوسيله خواندن زيارت عاشورا، جدم حسين(ع) را زيارت کند " چه از راه دور يا نزديک" به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد. چند نکته در رابطه با اين حديث قابل ذکر می باشد: اول اينکه گوينده مطلب يک امام معصوم است، بنابراين خيلی قابل اهميت می باشد.
ادامه مطلب [ یک شنبه 24 مهر 1390
] [ 10:33 ] [ علیرضا دهقانی ]
[ به گزارش موج چهارم در آخرین شماره ماهنامه امتداد پروندهای درباره مقام معظم رهبري منتشر شده است.
ادامه مطلب [ یک شنبه 24 مهر 1390
] [ 10:19 ] [ علیرضا دهقانی ]
[
![]() تاکید قرآن بر محبت اهل بیت صلوات الله
قرآن سخن پیامبران گذشته را که نقل مىکند مىگوید:« همگان گفتند: ما از مردم مزدى نمىخواهیم، تنها اجر ما بر خداست» .اما به پیغمبر خاتم وحی مىشود:
«بگو از شما مزدى را درخواست نمىکنم مگر دوستى خویشاوندان نزدیکم».
ادامه مطلب [ جمعه 15 مهر 1390
] [ 10:33 ] [ علیرضا دهقانی ]
[
حيات اجتماعي امام رضا عليه السلام دوران حيات امام هشتم اوج گيري گرايش مردم به اهل بيت و دوران گسترش پايگاههاي مردمي اين خاندان است. چنان كه مي دانيم امام از پايگاه مردمي شايسته اي برخوردار بود و «در همان شهر كه مأمون با زور حكومت مي كرد او مورد قبول و مراد همه مردم بود و بر دلها حكم مي راند... نشانه ها و شواهد تاريخي ثابت مي كند كه (در اين دوران) پايگاه مردمي مكتب علي عليه السلام از جهت علمي و اجتماعي تا حدي بسيار رشد كرده و گسترش يافته بود. در آن مرحله بود كه امام عليه السلام مسئوليت رهبري را به عهده گرفت».
ادامه مطلب [ جمعه 15 مهر 1390
] [ 10:28 ] [ علیرضا دهقانی ]
[
برخى وصيتهاى امام صادق علیه السلام براى شيعيان
![]() زيد شحام می گويد: ابوعبدالله (ع) به من فرمود: به همه كسانى كه به نظر تو، مطيع ما هستند و از ما حرف مىشنوند، سلام برسان. من همه شما را به تقواى الهى و ورع دينى فرا مىخوانم، و اينكه براى خدا كوشش كنيد، راستگو باشيد، اداى امانت كنيد و سجدههاى طولانى داشته باشيد و براى همسايگان خوبى باشيد كه محمد (ص)، با اين تعاليم و آموزشها آمده است. امانت و وديعه اشخاصى را كه شما را امين شناختهاند و چيزى را به شما سپردهاند، چه نيكوكار باشند يا بدكار، به ايشان سالم پس دهيد؛ زيرا رسول الله صوات الله عليه دستور دادند كه حتى نخ و سوزن هم تحويل شود. و به خويشاوندان و اقوام خود صله و احسان كنيد و بر جنازه آنان و در تشييع شان شركت نمائيد و بيمارانشان را عيادت كنيد و حقوق ايشان را ادا نمائيد. به خدا سوگند، حديث كرد مرا پدرم كه مردى در ميان قبيلهاى از شيعيان على (ع) شمرده مىشود كه وارسته ترين، امانتدارترين، راستگوترين، و درزمينه قضاوت، عادلترين آنان باشد و وقتى از افراد قبيله راجع به او سؤال شود كه او چگونه مردى است، پاسخ دهند: چه كسى همانند اوست؟ راستى كه او امينترين و صادقترين ماست .
وصيت امام به مؤمن الطاق: اى پسر نعمان! از مراء و لجبازى دور باشد كه عمل تو را تباه مىسازد و از جدال و كشمكش بپرهيز كه تو را هلاك گرداند و از ستيزه جوئيهاى فراوان بپرهيز كه تو را از خدا دور مىكند. مردمى در زمان گذشته وجود داشتهاند كه سكوت را تمرين مىكردند و شما سخن گفتن و حرف زدن را ياد مىگيريد. جمعى از پيشينيان به قصد عبادت و بندگى، ده سال سكوت مىكردند و خود را بدين وسيله مىآزمودند كه اگر دراين آزمايش سرافراز بيرون مىآمدند، خود را اهل تعبد وبندگى مىدانستند، والا مىگفتند: من كجا و بندگى خدا كجا؟ مىگفتند: كسى نجات پيدا مىكند كه از گناه و لغزش و حرف زشت كاملاً بپرهيزد و سكوت نمايد و در دولت باطل، برآزار و اذيت، شكيبا باشد. اينان برگزيدگان، خالصان و دوستان واقعى خدايند و مؤمنان راستين همينانند. به خدا سوگند، اگر يكى از شما در راه خدا زمينى پر از طلا احسان كند اما به برادر ايمانى خود حسد ورزد، با همين طلاها بدنش داغ خواهد خورد و كيفر خواهد ديد.اى پسر نعمان! هر كس از او چيزى سؤال شود و با اينكه (اجمالاً) مىداند ولى بگويد نمىدانم، بدون شك با مسائل علمى منصفانه برخورد كرده است. و مؤمن در جائى كه نشسته است، دچار وسوسه حسد مىشود؛ ليكن وقتى بلند شد و رفت، حسد و كينه هم از بين مىرود. اى پسر نعمان! اگر مىخواهى دوستى برادر دينى تو برايت خالص باشد با او مزاح نكن؛ لجبازى، فخر فروشى و ستيزه نيز منما. دوستت را از همه اسرار و رازهايت آگاه مساز، بلكه به همان اندازه كه اگر دشمن تو آگاه گردد، نتواند ضرر و زيانى به تو بزند؛ چون دوست هم ممكن است روزى دشمن شود. اى پسر نعمان! بلاغت نه با تيز زبانى و تندگوئى است و نه با پر حرفى بلكه فقط به معنى توجه داشتن و دليل محكم آوردن است. وصيت امام به حمران بن اعين: اى حمران! در زندگى خود، به اشخاص پائينتر از خود (در مكنت و دارائى) نظر كن و به مردمى كه در توانائى مالى از تو بالاترند نگاه نكن؛ چون در اين صورت است كه به قسمت و بهره خود قانع و راضى خواهى بود و بدين وسيله، به بهره بيشترى از سوى پروردگارت دست خواهى يافت. و بدان كه عمل و عبادت اندك ولى دائم و پيوسته كه بر مبناى يقين باشد نزد خداوند با ارزشتر از عمل و عبادت زيادى است كه براساس يقين نباشد. و بدان كه هيچ ورع و تقوائى، برتر از اجتناب از حرامهاى الهى و خوددارى از آزار مؤمنان و غيبت ايشان نيست. و هيچ زندگى اى گواراتر از خوش اخلاقى و هيچ مالى سودمندتر از قناعت به كفاف، و هيچ جهلى مضرتر از عجب و خودپسندى نمىباشد.وصيت امام به مفضل بن عمر: تو را و خودم را به تقواى الهى و اطاعت از فرمان او سفارش مىكنم؛ زيرا طاعت، ورع، تواضع براى خدا، آرامش، كوشش، عمل به فرمان الهى، خير خواهى براى رسولان او، تلاش در تحصيل رضاى خداوند، و اجتناب از محرمات الهى همگى از آثار و نتايج تقوى است. بدون ترديد آن كس كه تقوى پيشه مىسازد، خود را به خواست خدا از آتش بركنار نگاه داشته و به تمام خير دنيا و آخرت دست يافته است. و هر كس ديگران را به رعايت تقوى و داشتن پروا دعوت و توصيه كند، بهترين موعظه و نصيحت را انجام داده است. خداوند در پرتو لطف و مرحمتش ما را از متقيان و پرواپيشگان قرار دهد.وصيت امام به جميل بن دراج: بهترين شما ،سخاوتمندان شماست و بدترين شما بخيلان و تنگ نظران شماست. و از عمدهترين كارهاى شايسته،نيكى و احسان به برادران دينى و كوشش در رفع نيازمنديهاى ايشان است كه بدين وسيله دماغ شيطان به خاك ماليده مىشود و انسان از شعله آتش محفوظ مىماند ووارد بهشت مىشود. اى جميل! اين سخن مرا به ياران و اصحاب نيكوكارت برسان. جميل پرسيد: فدايت شوم، اصحاب نيكوكار من كيستند؟ امام فرمود: آنان كه هم در سختى و هم در رفاه به برادران دينى خود نيكى و احسان مىكنند. اى جميل! انجام چنين كارى براى شخص دارا، آسان است. خداوند عزوجل شخص نادار را در اين زمينه ستوده است آنجا كه فرمود: «و يؤثرون على انفسهم و لو كان بهم خصاصة و من يوق شُحّ نفسه فأولئك هم المفلحون». وصيت امام به معلى بن خنيس: امام خطاب به معلى موقعى كه عازم سفر بود فرمود: اى معلى! تنها از خداوند عزت بخواه كه تو را عزيز خواهد كرد.معلى پرسيد: چگونهاى فرزند رسول خدا ؟ امام فرمود: اى معلى! از خدا بترس، همه چيز از تو خواهد ترسيد. اى معلى! با عطا و بخشش، محبت دوستانت رإ؛صظ به سوى خود جلب كن كه خدايتعالى عطا و بخشش را عامل محبت و خوددارى و منع را انگيزه عداوت و دشمنى قرار داده است. پس اينكه از من چيزى بخواهيد و من آن را به شما بدهم نزد من دوست داشتنىتر از آن است كه چيزى از من نخواهيد و من هم چيزى به شما ندهم و در نتيجه نسبت به من احساس كينه و عدوات كنيد. و هر چه خداوند عزوجل به دست من به شما مىرساند، در حقيقت، سپاس براى اوست. پس در برابر عطا و بخشش من، سپاسگزار خدا باشيد. وصيت امام به سفيان ثورى : سفيان مىگويد: صادق، فرزند صادق يعنى جعفر بن محمد عليهما السلام را ديدار و عرض كردم: اى فرزند رسول الله! مرا توصيه و سفارش بفرمائيد.امام: اى سفيان! شخص دروغگو مروت و مردانگى، و آدم بيحال دوستى و رفاقت، و انسان حسود راحتى ندارد، و شخص بد اخلاق، به سيادت و آقائى نمىرسد. سفيان: باز بفرمائيد. امام: اى سفيان! به خدا اطمينان داشته باش تا مؤمن راستين شوى و به قسمت خدا راضى باش تا بى نياز گردى و با همسايهات به خوبى رفتار كن تا مسلمان شمرده شوى و هرگز با شخص فاجر و نابكار هم صحبت و رفيق مباش كه او فجور و زشتكارى به تو ياد مىدهد و هميشه در مسائل زندگى با كسانى كه از خدا خشيت دارند، مشورت كن. سفيان: باز بفرمائيد. امام :اى سفيان! هر كس خواهان عزت باشد بدون قوم و خويش، و بى نيازى بخواهد بدون مال و دارائى، و طالب شكوه و عظمت باشد بدون سلطنت و حكومت، بايد از چهار چوب ذلت و خوارى معصيت بيرون آيد و به دايره عزت طاعت الهى قدم بگذارد . يك روز سفيان به امام صادق (ع) عرض كرد: از حضورتان نمىروم مگر آنكه مرا حديث بفرمائيد. امام فرمود: من براى تو حديث بازگو مىكنم، ولى زيادى حديث تو را سود نمىبخشد. اى سفيان! هرگاه خداوند نعمتى به تو عطا كرد و تو دوست داشتى كه آن نعمت براى تو پايدار بماند، پس فراوان حمد و سپاس خدا را به جاى آور كه خداوند عزوجل در قرآن مىفرمايد: «لان شكرتم لازيدنّكم» (اگر سپاس گوئيد بر (نمعمت) شما مىافزائيم). و{ P - ابراهيم /P .7} اگر روزى تو اندك شد و دير به تو رسيد، زياد استغفار كن كه در قرآن مىفرمايد: استغفروا ربكم انه كان غفاراً يرسل السماء عليكم مدراراً و يمددكم بأموال و بنين و يجعل لكم جنات و يجعل لكم أنهاراً . (از خداوند طلب مغفرت كنيد كه او{ P - البقره /P .171} بسيار عفو كننده است. آسمان را براى شما مىباراند و شما را با دارائيها و فرزندان كمك و يارى مىكند و براى شما باغها و بهشتها قرار مىدهد و رودها و چشمهها جارى مىسازد). اى سفيان! هرگاه از دست سلطان و جبارى محزون و دلگير شدى زياد «لاحول ولا قوة الا بالله» بگو كه آن كليد فرج و گشايش و گنجى از گنجهاى بهشتى است . سفيان پس از شنيدن اين نصايح و وصيتها با حركات دستش مىگفت سه سفارش و چه سفارشهائى ! (9) پی نوشت 1- اصول كافى، ج 2، ص .636 [ شنبه 2 مهر 1390
] [ 12:42 ] [ علیرضا دهقانی ]
[
به گزارش سرویس قاب نقره برنا، حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره) درباره علماء و بزرگان میفرماید: به معلومات و واضحات خود، عمل نمىكنیم، مَعَ ذلك مقامات و علمیات و معارف بالاتر را طالبیم.
ادامه مطلب [ شنبه 2 مهر 1390
] [ 12:39 ] [ علیرضا دهقانی ]
[ |
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |